يا محمد (ص) در سالروز رحلتت عاشقان طريق هدايت مرثيه غم مي سرايند
مشهد- 28 صفر ، سالروز غمبار رحلت پيامبر اكرم (ص) و رسول عشق به تعاليم اسلامي و سلاله مطهرش حضرت امام حسن مجتبي (ص) از غم انگيز ترين روزهاي تاريخ اسلام و مسلمين است.
 
در سالروز رحلت حضرت محمد (ص) گويي آسمانيان هم مانند زمينيان اشك مي ريزند و ماتم سرا هستند و مويه كنان 'يا محمد، يا محمد' مي گويند، او كه رسول عشق و مهرباني و هدايت انسان ها از ضلالت و گمراهي به سرمنزل مقصود و سعادت بود.

آه ! كدامين زبان و كدامين قلم ياراي بيان و نوشتن گوشه اي از غم عظماي رحلت سراسر حزن و اندوه پيغمبر گرامي اسلام ، آن خورشيد درخشان آسمان نبوت و چشمه جوشان تقوي را دارد، او كه نمونه يك انسان كامل و داراي همه خصوصيات انساني و اسلامي بود.

يا محمد (ص) ، رحلتت پشت اهالي ايمان را شكسته است، در سالروز رحلت خاتم الانبياء (ص) فرشتگان و عرشيان خون مي گريند و عاشقان و رهروان طريق هدايت و سعادت با چشماني اشك آلود مرثيه غم را مي سرايند ، او كه نفسش زندگي و اميد و حركاتش زندگي ساز بود.

يا محمد (ص) ، در سالروز رحلتت ديده را با اشك سيراب مي كنيم تا نور معرفت به ارزش هاي والاي اسلامي و انساني كه تو پيام آور آن بودي در چشم هايمان افزون شود.

اي خاتم الاوصياء‌ (ص) ، در غروب آفتاب زندگي ات ، كعبه تا قيامت سيه پوش گشته و زمزم، اشك عزا به رخسار مكه مي ريزد.

شعله آتش هجران تو جان مي سوزد وز فراق تو دل پير و جوان مي سوزد

اين چه درد است كز او خون جگر مي ريزد وين چه سوز است كزو جان جهان مي سوزد

شرح اين غم چه بگويم كه بيان مي لرزد وصف اين حال چه گويم كه زبان مي سوزد

در روز رحلت پيامبر اعظم (ص)، اشك غم از ديدگان مي ريزيم و بي تاب مي شويم گويي در سالروز رحلت ختم رسل (ص)، غمي در سينه ام مي جوشد و چراغ آسمون، خاموش گشته است.

حضرت محمد (ص) بعد از برگشتن از 'حجة الوداع' و غدير خم كه در آن حضرت علي (ع) را به عنوان جانشين بعد از خود معرفي كردند ، به مناسبت هاي مختلف از رحلت خود سخن به ميان مي آوردند و ياران و پيروانشان را آماده مي كردند كه اوضاع پس از رحلتشان را بتوانند تحمل كنند، لذا در اين ايام خطبه فراوان مي خواندند و مردم را نصيحت بي شمار مي كردند و از فتنه هاي پس از خود باخبر مي ساختند.

از جمله به آنها توصيه مي كردند: مبادا پس از من از سنت من دست برداريد و به بدعت گذاري در دين بپردازيد، بدانيد كه بعد از من با فتنه ها و آزمايش هاي زيادي مواجه خواهيد شد، اگر مي خواهيد در همه اين پيشامدها از خطر در امان باشيد، از كتاب خدا و عترت من دست برنداريد. اي مردم، من در بين شما اين دو چيز را به يادگار مي گذارم و در روز قيامت از آنها سؤال خواهم كرد.

حضرت محمد (ص) در يكي از آخرين روزهاي حيات مباركشان، در حالي كه حضرت علي (ع) دست راست و 'فضل بن عباس' دست چپ ايشان را گرفته بودند به مسجد آمدند و براي مردم خطابه اي را با اين مضمون خواندند: ' اي مردم ، طولي نخواهد كشيد كه من از ميان شما به عالم بقا منتقل شوم، بنابراين به هركس وعده اي دادم يا به هركس مديونم، آن را از من طلب كند تا به جاي آورم.

اي بندگان خدا، جز از طريق اطاعت خدا كسي به خيري دست نيافته، از شر و بدي ها دور نمي شود، كسي ادعا نكند كه بدون عمل رستگار مي شود و هيچ آرزومندي بدون تبعيت از احكام الهي رضاي خدا را به دست نمي آورد. سوگند به خدايي كه مرا به پيامبري مبعوث كرد، انسان از عذاب الهي جز از طريق رحمت خدا و عمل صالح نجات پيدا نخواهد كرد، منِ پيامبر هم اگر به گناه و معصيت آلوده شوم هلاك خواهم شد'.

شريعت محمدي داراي منظومه هاي اخلاقي و رفتاري بسياري است و تمامي آنها در شخصيت آن حضرت متجلي در منش اخلاقي پيامبر جلوه هاي محبت بيش از هر چيز هويدا است و به همين علت است كه قرآن كريم اين صفت آن حضرت را با لفظ 'رحمه للعالمين' ستوده و پيرامون اين ويژگي پيامبر(ص) مي فرمايد:براي شما پيامبري از خودتان آمد كه بر او دشوار است شما در رنج افتيد و به هدايت شما حريص و نسبت به مؤمنان دلسوز و مهربان است.

از آن رسول عشق و رستگاري سخن به ميان مي آوريم كه نسخه كامل بشريت و اسوه حسنه‌اي بود كه تمامي رفتار و كردارش بيانگر تعاليم مكتب اسلامي بود، 'لقد كان لكم في رسول الله اسوه حسنه' به تحقيق براي شما در وجود رسول خدا الگوي نيكويي است.

پيامبراكرم (ص) در سال 571 ميلادي كه مصادف با روز جمعه هفدهم ربيع الاول بود، در مكه چشم به جهان گشود و در چهل سالگي از طرف خداوند متعال به پيامبري برگزيده شد.

آن حضرت حدود 13 سال در مكه به صورت پنهان و نيمه پنهان به تبليغ دين اسلام پرداختند و سپس در نتيجه فشارهاي روزافزون كفار و مشركان به مدينه هجرت كردند و پس از 10 سال تبليغ و تبيين احكام نوراني اسلام و تشكيل نخستين حكومت اسلامي در سن 63 سالگي در روز دوشنبه بيست و هشتم صفر سال يازدهم هجري به نداي حق لبيك گفتند و چشم از جهان فاني فرو بستند.